دانشجویان نوشیروانی موفق به ساخت آینه ی بی نهایت شدند
آینه ی بی‌نهایت (Infinity Mirror) ساختاری اپتیکی است که با قرار گرفتن دو آینه (یکی نیمه‌شفاف و یکی معمولی) روبه‌روی هم، بازتاب‌های مکرری ایجاد می‌کند که باعث می‌شود تصویری با عمق ظاهری بی‌نهایت دیده شود. این پدیده نه تنها زیبا و چشمگیر است، بلکه کاربردهای متنوعی هم دارد.
کاربردهای آینه بی‌نهایت (Infinity Mirror):
1-طراحی و دکوراسیون
ایجاد جلوه‌های بصری جذاب در منازل، فروشگاه‌ها، هتل‌ها و رستوران‌ها.
استفاده در میز، دیوار یا آینه‌های تزیینی با عمق بصری غیرواقعی.
نورپردازی مدرن و هنری در فضای داخلی.
2-تبلیغات و نمایشگرها
جلب توجه بیننده در تابلوهای تبلیغاتی با جلوه‌های نور بی‌نهایت.
ویترین‌های مغازه برای نمایش محصول با تأکید بر جذابیت بصری.
3-صنعت سرگرمی و هنرهای نمایشی
استفاده در صحنه‌سازی تئاتر، کنسرت‌ها، و نمایشگاه‌های نوری.
ساخت آثار هنری نوری (Light Art) توسط هنرمندان معاصر.
4-آموزش فیزیک و اپتیک
نمایش بازتاب‌های متوالی، شکست نور، و مفاهیم اپتیکی به صورت تجربی.
آموزش مفاهیم مربوط به آینه‌ها، نور و پرسپکتیو.
5-المان‌های شهری و معماری مدرن
نصب به عنوان المان‌های نوری در پارک‌ها، مراکز خرید و برج‌ها.
ایجاد حس فضا و عمق در مکان‌های کوچک یا تاریک.
6-کاربردهای روان‌شناختی و درمانی (در طراحی فضا)
استفاده در اتاق‌های آرامش یا مدیتیشن برای ایجاد احساس بی‌کرانگی و آرامش.
تحریک حواس در اتاق‌های حسی برای کودکان با نیازهای ویژه (Sensory Rooms).
این ساختار معمولاً از یک آینه نیمه‌شفاف در جلو و یک آینه معمولی در پشت ساخته می‌شود. نور وارد شده بین دو آینه بارها بازتاب می‌شود، اما بخشی از آن از آینه نیمه‌شفاف خارج می‌شود و جلوه بی‌نهایت را ایجاد می‌کند.
