توسط عضو هیأت علمی گروه آموزشی نقشه‌برداری دانشکده مهندسی عمران دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت:

تبدیلات همانندی در میکروژئودتیک

۰۶ فروردین ۱۴۰۴ | ۱۸:۰۹ کد : ۶۵۷۶ اخبـــار دانشگاه سرخط خبرها
تعداد بازدید:۵۳
به گزارش روابط عمومی، مهندس کاظم ناظریان عضو هیأت علمی گروه آموزشی نقشه‌برداری دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در سخنرانی علمی پژوهشی به موضوع تبدیلات همانندی در میکروژئودتیک پرداخت و گفت: نتیجه و حاصل کار مهندسین عبارت اند از ساخت صدها پل، آسمان خراش ها، سدهای بزرگ (بتنی و خاکی) دریچه های سد، سیل بندها و سایر سازه های کنترل که نیازمند نقشه برداری های مستمر (دوره ای) برای رفتار سنجی یا پایش حرکات جابجایی ها و فرونشست های دوره ای با فواصل زمانی بلند مدت یا برای پایش انحرافات و تغییرشکل های کوتاه مدت هستند.
تبدیلات همانندی در میکروژئودتیک

عضو هیأت علمی گروه آموزشی نقشه‌برداری دانشکده مهندسی عمران دانشگاه اظهار داشت: مشاهده و تجزیه تحلیل دقیق حرکات سازه های بزرگ مانند ساختمان های مرتفع، سدها، نیروگاه های برق-آبی ، نیروگاه های اتمی و همچنین پدیده های طبیعی مانند گسل ها، لغزش صخره ها، مناطق زلزله خیز و غیره، وظیفه ای بسیار پرمسئولیت، حساس و خطیر می باشد. پایش تغییر شکل (جابجایی) برای ایمنی عمومی و یا به منظور کاستن خطر آسیب دیدگی و شکست یا تخریب سازه امری بسیار ضروریست. بطور کلی، برای تعیین و آنالیز دقیق جابجایی ها از دو نوع ابزار ژئودتیک و غیژئودتیک استفاده می شود. در روش ژئودتیکی که مبتنی بر اندازه گیری ها و شبکه های کنترل ژئودتیک (میکروژئودتیک) است، مستلزم فرایند طولانی و تکراری محاسبات سرشکنی کمترین مربعات و آزمون های آماری مختلف می باشد.

 مهندس ناظریان تاکید کرد: تبدیلات همانندی  (similarity transformations) در تعیین و آنالیز هندسی تغییر شکل و برای اتصال شبکه های ژئودتیک بسیار مفیدند. مختصات نقاط برآورد شده شبکه و ماتریس کواریانس آن ها را می توان از یک پایه محاسبات به پایه دیگر بدون تکرار فرایند تعدیل از طریق تبدیل همانندی منتقل نمود. مختصات نقاط شبکه در نوبت های مختلف برآورد می شوند. در آنالیز هندسی تغییر شکل، برای مقایسه مختصات موقعیت ها در نوبت های مختلف زمانی باید سیستم های مختصات مرجع (دیتوم- datum ) آن ها برهم منطبق بوده و به این ترتیب به یک دیتوم یکسان ارجاع داده یا منسوب شوند.معرفی دیتوم های متفاوت در اپکهای ( epochs ) مختلف منجر به آنالیز و نتیجه گیری های اشتباه می شود؛ زیرا مختصات برآورد شده مورد مقایسه و ماتریس کواریانس آنها وابسته به دیتوم (دستگاه مرجع محاسبات) هستند. به منظور ایجاد یک دیتوم مشترک با استفاده از رویکرد "مینیمم سازی اثر جزئی (مجموع عناصر روی قطر اصلی ماتریس کواریانس)" می توان با انتخاب یک مجموعه نقاط مشترک برای تعریف دیتوم، هریک از اپکها را جداگانه دوباره سرشکن نمود، یا اینکه با انجام یک تبدیل نتیجه سرشکنی را از یک اپک به اپک دیگر منتقل نم و د.

 عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی نقشه‌برداری دانشگاه گقت: هدف اصلی این سمینار، معرفی ساختار ماتریس های دیتوم و تبدیلات همانندی برای شبکه های کنترل ژئودتیک و پایش تغییر شکل ها (جابجائی ها) می باشد. یک مثال عددی در مورد یک شبکه حقیقی ( شبکه میکرو ژئودتیک سد سفید رود) به منظور تشریح کاربرد و کارآرایی مبانی نظری مورد بحث ارائه شد.