آزمایش Multiple Stress Creep Recovery (MSCR) و کاربرد آن در طبقه‌بندی قیرهای اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت

دکتر جعفری اظهار داشت: یکی از پرکاربردترین مصالح روسازی، مخلوط آسفالتی گرم است. رفتار مخلوط‌های آسفالتی به عنوان یک مادّه ی مرکّب، به سنگدانه ها و رفتار رئولوژیکی قیر، بستگی دارد. قیر که خود تابع متغیرهای گوناگونی است، به عنوان مادّه ی چسباننده در مخلوط‌های آسفالتی، از ارکان اصلی این مخلوط به حساب آمده و تأثیر به سزایی بر عملکرد و دوام مخلوط دارد. عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران افزود: امروزه با محدود شدن تولید قیر از مشتقات ارزشمندتر نفت خام، این ماده در اکثر پالایشگاه ها به یک محصول ثانویه که از باقی مانده ی نفت خام به دست می آید، تبدیل شده است. همچنین اجزای تشکیل دهنده ی نفت خام به دست آمده از منابع مختلف با هم متفاوت است، که ا ین امر باعث تفاوت خواص قیر به دست آمده می شود. با توجّه به این موارد قیر به دست آمده در بسیاری از موارد قادر به تأمین ضوابط آب و هوا یی، ترافیکی و سازه ایِ روسازی نمی باشد. به همین منظور بهبود قیر به عنوان یک جایگزین مناسب در نظر گرفته شده است. به این ترتیب شناخت ویژگی های تأثیرگذار قیر اصلاح شده و تاثیر آن ها بر عملکرد مخلوط آسفالتی اهمّیت ویژه ای پیدا می نماید. دکتر جعفری گفت: در حال حاضر، بنابر توصیه ی شارپ 1 ( SHRP ) و معیارها ی استاندارد AASHTO 2 M320 ، دسته بندی رفتار مخلوط‌های آسفالتی بر اساس رده ی عملکردی قیر ( PG 3 )، یا دامنۀ دمایی که قیر می تواند در شرایط خدمت دهی تحمّل کند، انجام می گیرد. روش رده بندی بر اساس عملکرد برای ساده سازی آزمایش های مورد نیاز شامل فرضیاتی می باشد. این فرضیات برای مخلوط آسفالتی ساخته شده با قیر خالص صحت سنجی شده اند. ولی فرضیات فوق برای مخلوط‌های آسفالتی اصلاح شده با افزودنی های مختلف معتبر نمی باشند. در نتیجه سیستم طبقه بندی جدید SuperPAVE (روش PG اصلاح شده) در قالب پروژه تحقیقاتی NCHRP 4 459 در زمینه بررسی خواص مخلوط‌ها ی ساخته شده با قیرهای اصلاح شده انجام شد و در ادامه آن طرح‌های دیگری در حال انجام است. نتیجه این تحقیقات منجر به ارائه استاندارد AASHTO M332، به منظور ارزیابی دقیق تر نقش قیرهای اصلاح شده در عملکرد مخلوط آسفالتی شده است.