سیاست خارجی انقلاب اسلامی ، نه شرقی، نه غربی بود

دکتر ضابط پور گفت: از ابتدای قاجار یکی از دغدغه های هر ایرانی حضور نیروی خارجی در کشور بود و در طول این دو، سه قرن ایران سه سیاست موازنه مثبت، موازنه منفی و سیاست نه شرقی و نه غربی را در پیش گرفت. سیاست موازنه منفی به این صورت بود که با وجود دو استعمارگر در کشور، دولت برای کاهش قدرت این دو و کسب استقلال، به دنبال گزینه سوم می رفت مانند سیاست امیرکبیر، قائم مقام فراهانی. سیاست موازنه مثبت بر آن بود که باید برای کاهش قدرت های دیگر، بین ابرقدرت ها در کشور، توازن برقرار باشد. مثل رضا خان و محمد رضا پهلوی و حزب توده.

با وقوع انقلاب اسلامی ایران، سیاست نه شرقی، نه غربی در دستور کار قرار گرفت؛ زمانی که در جهان نظام دوقطبی بود و آمریکا و شوروی جولان می دادند و کشورها یا استعمارگر بودند یا استعمارپذیر، انقلاب اسلامی ایران این فرمول را تغییر داد و دشمنان ازهر حربه و توطئه ای برای براندازی انقلاب استفاده کردند؛ اعم از تحریم، ترور، کودتا، جنگ سخت، جنگ نرم. اما انقلاب اسلامی روز به روز به قدرت و توانش اضافه شد و توانسته به عنوان یک قدرت در منطقه مطرح شود و اثبات کند که دوران بزن دررو تمام شده است و در گام دومش برای جاری شدن انقلاب و تبدیل به یک قدرت بزرگ جهانی گام بر می دارد که انشالله به حول قوه الهی در آینده ای نزدیک به وقوع می پیوندد.