گزارش عملکرد شورای صنفی کارمندان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
گزارش عملکرد شورای صنفی کارمندان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
به گزارش روابط عمومی، مهندس مجید طاهرنژاد رییس شورای صنفی کارمندان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل گزارشی از تاریخچه و فعالیت های این شورا و موضوع همسان‌سازی و همینطور بحث افزایش ۵۰ درصدی حقوق کارمندان ارائه نمود که در ذیل آمده است:
تاریخچه شورای صنفی کارمندان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل:
قریب به سه دوره یا هفت سال از عمر شورای صنفی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل می‌گذرد.
آنچه که سبب شده است شورای صنفی با صلابت این سه دوره را طی کند، چهار عامل می‌باشد:
۱- خواست خدا
۲- حمایت ریاست و قائم مقام محترم دانشگاه از شورای صنفی
۳- حمایت و همراهی مجموعه کارمندان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل با شورا
۴- تلاش و خستگی‌ناپذیری اعضای شورای صنفی در هر دوره
اهم فعالیت های شورا:
فعالیت‌هایی که شورای صنفی انجام می‌دهد، براساس مطالعه و مشورت بوده است و همچنین دوستانی در هیأت علمی و در بدنه کارمندان، نقطه نظرات خوبی در جهت پیشرفت چه دانشگاه و چه کارکنان دانشگاه به شورای صنفی ارائه داده‌اند. اما اهم فعالیت‌هایی که شورای صنفی در دوره سوم انجام داد عبارتند از:
۱- برگزاری جلسات کارمندان هر حوزه به صورت جداگانه با ریاست و قائم مقام دانشگاه با حضور معاونین آن حوزه و بیان نظرات، پیشنهادات و مشکلات آن حوزه
البته هم ریاست دانشگاه و هم شورای صنفی تمایل داشتند این جلسات ادامه‌دار باشد، ولی به دلیل شیوع بیماری، امکان‌پذیر نبوده است.
۲-یکی دیگر از فعالیت‌هایی که شورای صنفی پی‌گیر آن بوده است، تبدیل وضعیت همکاران قراردادی و شرکتی بوده است از جمله:
- مکاتبه با نمایندگان سابق مجلس
- مکاتبه با وزیر علوم
- مکاتبه و جلسات حضوری با نمایندگان حال حاضر مجلس در بابل و استان
البته نمایندگان این قول را داده‌اند که در سال ۱۴۰۰ این امر محقق شود.
۳- یکی از اتفاق‌های بسیار مهم در دوره سوم، حضور شورای صنفی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در تأسیس شورای صنفی مرکزی دانشگاه های کشور در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ به میزبانی دانشگاه شیراز بوده است که در نهایت بعد از شور، شورای صنفی مرکزی و هیأت نظارت به مرکزیت دانشگاه تربیت مدرس انتخاب و اساسنامه‌ای تنظیم شد. تشکیل شورای صنفی مرکزی باعث اتحاد و ارتباط دانشگاه‌های کل کشور با یکدیگر شد.
۴- یکی دیگر از فعالیت‌ها، بحث مطالبه‌گری حقوق کارمندان بوده است. همانطور که مستحضرید موضوع افزایش ۵۰ درصدی حقوق کارمندان شاغل در وزارت علوم با چالش‌ها و فراز و نشیب‌های متعدی مواجه شده است. در نهایت بعد از پی‌گیری‌های مکرر توسط کمیسیون اداری شورای صنفی مرکزی و نیز شوراهای صنفی کل دانشگاه‌های کشور، دستور صدور احکام از تاریخ ۹۹/۱۱/۱به دانشگاه‌ها ابلاغ شد.
البته بخشنامه موسوم به افزایش ۵۰ درصد حقوق کارمندان به دلایلی هنوز به سرمنزل مقصود نرسیده و بحث‌هایی از قبیل حق مسئولیت، تاریخ اجرای بخشنامه و به تبع آن معوقات ۱۱ ماه که حکم حق‌الناس را دارد و مشکلات بازنشستگان کماکان به قوت خود باقی مانده است.
اما فعالیت‌های دیگر شورای صنفی پی‌گیری مصوبات رفاهی هرساله، همکاری در برگزاری مسابقات ورزشی در بین کارمندان، پی‌گیری مسائل بیمه‌ای و غیره بوده است.
موضوع همسان‌سازی حقوق و همینطور بحث افزایش ۵۰ درصدی حقوق کارمندان
بحث همسان‌سازی حقوق و همینطور بحث افزایش ۵۰ درصدی دو مقوله متفاوت است. افزایش ۵۰ درصدی مربوط می‌شود به آیتم‌های عمومی و مستمر حقوقی، بین کلیه دستگاه‌ها که از سال ۱۳۹۵ ابلاغ و سازمان‌ها و وزارت‌هایی که انجام نشده بود به دستور آقای نوبخت در سال ۱۳۹۸ اجرایی شده بود. متأسفانه در وزارت علوم، دچار تبعیض و ناعدالتی در تصمیم‌گیری می‌شود و با پنهان‌کاری این امر تا ۹۹/۱۱/۱ به طول انجامید. آن هم بواسطه پی‌گیری‌های نمایندگان کارمندان در وزارت علوم، که بهمن ماه امسال بعد از ۱۱ ماه آن هم بعد از کارت زرد دادن نمایندگان مجلس به وزیر علوم، اجرایی شده است.
دو تا وزارتخانه داریم که هیأت امنایی هستند، وزارت علوم و وزارت بهداشت. از آنجایی‌که این دو وزارتخانه درآمدزا می‌باشند، افزایش حقوقشان به دو صورت است:
۱- از طریق آنچه که هر ساله دولت و مجلس مصوب می‌کنند.
۲- بسته به اختیاراتی که هیأت امنا آن وزارتخانه دارد، می‌تواند این افزایش از طریق هیأت امنا انجام شود.
افزایش ۵۰% مربوط به مصوبه دولت و تأیید مجلس، اما همسان‌سازی به پیشنهاد هیأت امنا و تأیید دولت و مجلس می‌باشد.
با توجه به درآمد اختصاصی این دو وزارتخانه، هیأت وزیران طبق ماده یک احکام دائمی توسعه به هیأت امنا، اجازه داده‌اند که فوق‌العاده را از محل درآمد اختصاصی، نه بودجه دولتی، افزایش بدهند. وزارت علوم طی سه مرحله یک بار در زمان آقای خاتمی، یکبار در زمان آقای احمدی‌نژاد و یکبار در زمان آقای روحانی از محل درآمدها با اختیار خودشان، فوق‌العاده‌های هیأت علمی را افزایش دادند. اما متأسفانه کارمندان که جز رکن اداری و اجرایی دانشگاه هستند، از این افزایش‌ها بی‌بهره بوده‌‌اند.
امسال در وزارت بهداشت، هم برای هیأت علمی و هم برای کارمندانشان از این درآمدهای اختصاصی جهت افزایش حقوق پرسنل خویش، چه بالینی و چه غیربالینی استفاده کر دند. اما وزارت علوم، طی مکاتبه‌ای که با رییس برنامه و بودجه کشور داشتند، این افزایش حقوق را فقط برای اعضای هیأت علمی درنظر گرفت و اعضای کارمندی را نادیده گرفتند و اذهان مسئولین و نمایندگان مجلس را به این سو بردند که ما افزایش ۵۰ درصدی از ۹۹/۱۱/۱ موافقت کردیم این همان، همسان‌سازی است، درصورتی که بین همسان‌سازی و افزایش ۵۰ درصدی خیلی فاصله می‌باشد و دو مقوله متفاوت است.
کارمندان کل دانشگاه، این انتظار را دارند، همانطور که یک عضو هیأت علمی وزارت علوم با یک عضو هیأت علمی از وزارت بهداشت از لحاظ حقوقی همسان‌سازی می‌شوند، عضو کارمندی وزارت علوم با عضو کارمندی غیربالینی وزارت بهداشت از لحاظ حقوقی همتراز شوند.
انتظار شورای صنفی کارمندان در وزارت علوم بر اینست که این اختلافی که بین دو وزارتخانه است درون سازمانی در وزارت علوم کشیده نشود. همانطور که ما کارمندان از افزایش حقوق هیأت علمی در وزارت علوم حمایت می‌کنیم و سرمایه‌گذاری می‌پنداریم، افزایش حقوق کارمندی را نیز واجب، و هزینه نمی‌پنداریم. ولی متأسفانه حالت دوگانگی در رفتار و گفتار مسئولین وزارت علوم می‌بینیم که خوشایند نیست و دود آن در آینده نزدیک به چشم خود وزارت علوم می‌رود و دانشگاه‌ها آسیب می‌بینند.
سخن آخر
تشکر می‌کنم از حمایت ریاست دانشگاه، دکتر جواد واثقی امیری، قائم مقام ریاست دانشگاه دکتر کوروش صدیقی و معاونت اداری و مالی دانشگاه ، دکتر سیدهاشم رسولی و تشکر می‌کنم از دوستان بی‌ادعای شورای صنفی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بانوان شیروانی و ببوجانی و آقایان شفقت، محمودی، کانی و محمدی و همینطور از روابط عمومی دانشگاه.
و تشکر ویژه از شورای صنفی مرکزی و اعضای کمیسیون اداری شورا به خصوص سرکار خانم میزبان، آقایان رحمتی و عباسی