مازندران یکی از استان های لرزه خیز ایران است

۱۸ خرداد ۱۳۸۹ | ۰۸:۵۱ کد : ۲۳۳۱ اخبار قدیمی
تعداد بازدید:۱۱۷
مازندران یکی از استان های لرزه خیز ایران است


  دکتری مهندسی زلزله عنوان کرد: مازندران یکی از استان های لرزه خیز ایران است.

دکتر 'حمید رضا توکلی' طی گفت و گویی تصریح کرد:وجود گسل های فعال لرزه خیز بویژه گسل خزر در جنوب مازندران و در مرز کوه و دشت، به طول تقریبی 550 کیلومتر از گنبد تا آستارا و نیز گسل شمال البرز در ناحیه این استان به طول تقریبی 300کیلومتر ودیگر گسل های فرعی و فعال، نشان از پتانسیل بالای لرزه خیزی این ناحیه دارد.

وی یادآورشد: در مازندران به جز مطالعات محدود لرزه زمین ساخت و لرزه خیزی در مقیاس استانی، مطالعه خاصی صورت نگرفته است و با توجه به نیازاستان به مطالعات تکمیلی در مقیاس های شهری، قرارداد مطالعات ریز پهنه بندی لرزه ای شهربابل بین سازمان مسکن و شهرسازی مازندران و دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در حال انعقاد است که براساس آن گستره شهر بابل تحت مطالعات ویژه لرزه خیزی، مهندسی زلزله و مدیریت بحران قرار می گیرد.


استادیاردانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل عنوان کرد: شهرستان بابل به عنوان بخشی از استان مازندران می باشد که به علت نزدیکی شهرهای آن و تراکم جمعیتی در صورت رخداد یک زلزله شدید در قسمتی از آن ناحیه، کل استان را تحت الشعاع خود قرار می دهد.


وی خاطرنشان ساخت: برای جلوگیری از حوادث احتمالی زلزله در بابل انجام مطالعات ریز پهنه بندی شهر بابل، شناسایی مناطق پرخطر، برنامه ریزی جهت مدیریت بحران زلزله، بهسازی لرزه ای ساختمان های ضروری و با اهمیت از جمله بیمارستان، مراکز درمانی ،آتش نشانی ها، سازه های مربوط به شریان های حیاتی از قبیل گاز،برق،فاضلاب باید اقدام کرد.

وی ادامه داد: همچنین آگاهی و تشویق صاحبان ساختمان های مسکونی موجود جهت نوسازی و یا بهسازی لرزه ای با کمک مالی شهرداری و یا دولت و نیز افزایش فرهنگ ساخت و ساز اصولی جهت ارتقاء ایمنی لرزه ای ساختمان های در حال طراحی و اجرا از دیگر مواردی است که جهت جلوگیری از حوادث احتمالی بروز زلزله در بابل باید اقدام شود

وی بیان کرد: هر چند فرهنگ ساخت و ساز اصولی و مهندسی مقررات ملی ساختمان در کل کشور به خصوص در استان مازندران مراحل پیشرفت و ترقی را طی می کند، ولی همچنان ضعف هایی در بخش های مختلف طراحی، اجرا و نظارت وجود دارد که می تواند باعث کاهش ایمنی ساختمان ها در برابر زلزله گردد که این معضل در ساختمان های مسکونی شخصی ساز و روستایی بیشتر است.

به گفته 'توکلی'عدم آگاهی و باور عملی صاحبان ساختمان نسبت به خسارات احتمالی مالی و جانی به هنگام وقوع یک زلزله شدید، کیفیت نامناسب مصالح ساختمانی به خصوص مناسب نبودن شن و ماسه برای ساخت بتن، کمبود نیروهای فنی مجرب و ماهر به ویژه در اجرای اسکلت فولادی و ضعف در طراحی و نظارت بر اجرای صحیح عملیات ساختمانی توسط مهندسین را ازجمله معضل در بخش ساخت و ساز می باشد.